HOESTERNOUMEE
Christel: “Het alledaagse leven is vaak de basis voor de lach”
In de rubriek Hoesternoumee gaat Lei Willems in gesprek met business-partners, vrienden en collega’s. Hij vraagt hen naar hun inspiratie, interesses en over het nu: over tijd en rust, over uit de ratrace stappen. Over het proces van mooie dingen maken. Niet alleen zakelijk, het gaat ook over het leven in ‘corona-tijd’ en de invloed daarvan op het werk, samenwerken en je eigen identiteit. Over klein geluk, groot geluk, maar vooral over betekenis geven aan ons/je/het leven. En dat alles onder het genot van een heerlijke oester! Lees je mee?
Hoesternoumee is geschreven door Melanie Modderman.
Vandaag in Hoesternoumee, Lei Willems in gesprek met Christel de Laat.
Misschien kent u deze Brabantse van De Jopie Parlevlietshow of uit Toren C. Of van Het Fijnfisjeniecafé van Omroep Brabant, waar ze ieder jaar de zoektocht naar het lekkerste Brabantse worstenbroodje presenteert. Of luister je wekelijks naar haar radioprogramma Graat en De Laat op Omroep Brabant. Lei kent haar al sinds de jaren negentig uit- hoe kan het ook anders- de entertainmentbranche. Het begin van een geweldige samenwerking waarover we in dit interview veel meer te weten komen. En let op; het kan niet anders dan dat er een bietje Brabants in de tekst voorkomt, want daarmee weet deze Christel direct de toon te zetten!
Wie is Christel de Laat?
Trompette de l’amour is de eerste amuse die geserveerd wordt hier in restaurant Tribeca te Heeze. Directe aanleiding dus om te vragen naar een klein beetje meer achtergrondinformatie. Wie is Christel, waar komt ze vandaan en hoe ziet haar leven eruit?
“Ik ben geboren en getogen in Schijndel, trouwde vrij jong en kreeg op mijn 22ste een dochter. Enkele jaren later een zoon. Na honderdduuzend bijbaantjes, vertelt ze, van onder andere een opleiding tot kraamhulp, koksassistente - tot werken in een champignonkwekerij - kwam ik via een advertentie in de krant terecht bij het Tunneke. Ze vroegen daar acteurs en actrices. Dat was eigenlijk de start van mijn carrière. Ik heb daar vijf jaar lang mijn ‘rugzak’ gevuld en leerde super veel. Vooral als typetje Nel. In die periode had ik ook een programma op TV8 genaamd Da's Nel. Hierin fietste ik in een boerinnenpak met klompen als Nel door Brabant en ging langs bij onder andere markten en horecagelegenheden. Dat programma sloeg heel erg goed aan. In 2000 startte ik heel rustig aan voor mezelf met NEL entertainment.
Lei lacht en vertelt: “ik kan me nog herinneren dat ik je zag op een fiets op TV8 in je rood-witte pakje en dacht, die is leuk!” En als opdrachtgevers dan vroegen wie is Christel dan verwees ik naar dat programma.” Christel antwoordt direct: “klein, blond, dik!” Maar voor Lei was Christel de enige echte waar hij graag mee werkte.
Wat vind je het leukste om te doen?
Christel: “ik had geen stap willen missen uit al die beginjaren. In ’t Tunneke heb ik echt hard leren werken. Mijn collega’s waren op dat moment mijn familie. Samen met Karin Bruers, die daar de lessen verzorgde, bestierden we later het hele land. Als alter ego, gastvrouw Betty, werd ik veel geboekt op evenementen die op dat moment erg hot waren. Maar ook weekendjes weg met bedrijven deden we vaak. Een ander typetje ‘Wilma, ge magt ok Wil zeggen’ was geweldig. Ik had een grijs pruikje op en ging ervoor.”
Christel de Laat: “werken voor Lei is bijzonder, onderscheidend en origineel!”
Vertel eens over jullie avonturen?
Christel: “ik werkte altijd graag voor Lei. Hij verkocht eigenlijk al mijn typetjes. Zijn ideeën waren altijd origineel, bijzonder en onderscheidend. Je wist dat je hard moest werken, maar dat alles tot in de puntjes was geregeld. Mijn typetjes waren niet gangbaar, niet logisch, soms ongehoord, maar wel verschrikkelijk gezellig en gruwelijk grappig. Dat wist Lei en ik paste me graag aan aan zijn originele concepten.”
Lei: “het begon met Start Bouwen waar Christel mij kwam helpen voor verschillende projecten. We creëerden dan een officieel moment voor de projectontwikkelaar op de bouwplaats. Samen met alle genodigden maakten we er een evenement van waar mensen nog jaren over spraken. Ik schreef iets over de geschiedenis van het project en Christel vulde het in.
Christel: “Lei verzon van alles. Zo kreeg ik ooit een draaiboek binnen van Lei – waarbij ik in een roze trouwjurk als zomerfee bij een bouwput moest staan. We groeven een schatkist op, zochten naar tijdcapsules. Van alles kwam er voorbij.
Maar ook de rol op Polo Brabant was hilarisch. Ik moest in de gaten houden of de mensen die eten opschepten van het buffet dit op een beschaafde manier deden. Echt gruwelijk grappig. Niemand die te ver ging en ook ik hield het netjes. Maar de Blue Note borrel staat on top of my list! Dit is een bietje ons kiendje. Een zakenborrel waar Liset en ik als Bea en Betty doorbitches werden. Lei wilde geen beveiliging aan de deur, dus die functie kregen wij. Want op zo’n gratis borrel wil natuurlijk iedereen binnenkomen. Vanaf het eerste uur was ons optreden een succes. Het checken van gegevens duurde erg lang, dat deden we expres, we maakten hier een heel ding van. Maar mensen met een uitnodiging kwamen gewoon makkelijk binnen. Dit evenement is een pareltje waar we nog steeds graag ruimte voor in de agenda maken.”
Christel: “je kunt het niet bedenken of we hebben het gedaan. Ik onthoud veel! De geuren en plaatjes in mijn hoofd, gevoelens van bepaalde momenten en smaken. Ik kan veel ervan nog steeds voor me halen. Vooral de reis naar een kasteel in Zuid-Frankrijk zit in mijn geheugen gegrift. Lei organiseerde een privé-feest voor zo’n zestig genodigden naar Zuid-Frankrijk. De details waren bizar. Niemand kende het programma. De genodigden kregen tien geboden, zoals gij zult genieten en dat soort zaken. Twee nonnen zaten achter in een privé vliegtuig- die mochten niets zeggen- en ik was de non die de gasten van het vliegveld mocht halen. Daarna gingen ze twee uur lang in een deux chevaux- zonder airconditioning- verder. Bij aankomst was er een borrel en een kerkdienst. En op de kamer lag een pij met geborduurd embleem erop. Deze pij moesten ze dragen. Het was beyond wat daar gebeurde.”
Lei: “alles werd vanuit Nederland geregeld. De geluidsmannen, dj en zelfs twee nanny’s. Werkelijk alles. Twee jaar later vroeg dezelfde opdrachtgever of we dit nogmaals wilden organiseren voor dezelfde groep mensen. Deze editie moest Frankrijk overtreffen. We namen iedereen mee naar België. Ook Christel. Echt ongelofelijk!”
Christel: “diezelfde groep van zestig vrat het, hierdoor werd het een homogene groep. Frankrijk was zo exclusief en bijzonder; België was misschien nog magischer. Ik moest als gastvrouw Betty alles aan elkaar praten. Echt te bijzonder. Een weekend gruwelijk hard werken, maar het is echt het allerleukste werk. Wel heel intensief. Je bent zelf namelijk het product. Ik geef op zulke momenten al mijn energie. Soms ben ik dan helemaal stuk na een avond ‘aan’ staan. Maar ik realiseer me ook dat ik maar een klein deel doe van zo’n event. Lei moet op zulke momenten alles in de gaten houden. Dat is echt zwaar.”
Hoe gaat het zakelijk?
“Vanaf theaterseizoen 2016/17 sta ik voor het eerst alleen in het theater. Ik ben dus gestopt met de typetjes voor evenementen en feesten. Op de bühne vertel ik zonder gêne over de worsteling met het alledaagse leven en zo’n tachtig procent van de verhalen heb ik daadwerkelijk meegemaakt. Uiteraard vertel ik het op een zo’n grappig mogelijke manier en soms dik ik het een bietje aan. Mijn nieuwe show heet Hoe dan?! Daar komen veel alledaagse dingen in terug die mij verwonderen. Bijvoorbeeld vertel ik over hoe het is om oma te worden. Te gek! Het is herkenbaar en laagdrempelig. Ik zou niet anders willen en waarschijnlijk ook niet kunnen. Ik ben wie ik ben. Dus als mensen vragen naar een typetje dan zeg ik tegenwoordig. Ik kom alleen als Christel. Ik ben wie ik ben. What you see is what you get. Het is heerlijk om mezelf te kunnen zijn en lekker Brabants te mogen praten op het podium.”
2021 was voor iedereen een raar jaar, maar zeker ook jou, wil je daarover iets vertellen?
Christel: “een ongelofelijk heftig jaar inderdaad. Iets wat je niet verwacht gebeurt. Je krijgt te horen dat je heel ziek bent, dat je baarmoederkanker hebt, terwijl je je goed voelt. Dat is heel verwarrend. Ik heb geen chemo of bestraling gehad. Het herstel heeft wel enige tijd in beslag genomen. Dat was erg ingrijpend. Er werden gelukkig geen uitzaaiingen gevonden en de operatie is goed gelukt. Het gaat nu goed, maar ik ga nog steeds erg op en neer qua emoties. Vroeger ging ik maar door, door en door. Nu vind ik het heerlijk om even op pauze te staan. Pas op de plaats maken. Ik merk ook dat tijd voor mezelf heel belangrijk is geworden.”
En dan de vraag waar het allemaal om te doen is vandaag; Hoesternoumee?
Christel: “ik heb de rust en het vertrouwen weer teruggevonden. Het onthouden van de teksten gaat weer beter en ik geniet meer van het moment. Ik ben dankbaarder geworden. Ik zie meer schoonheid en houd van de traagheid der dingen. Vroeger ging ik maar door, door en door.”
Christel, dank voor dit fijne gesprek, maar hoe eet je nu eigenlijk het liefst een oester?
Christel: “heel eerlijk. Ik eet helemaal geen oesters. Houd wel enorm van lekker eten. Zoals ik al aangaf, ik ga graag voor de pareltjes. Dat is mijn connectie met de oester. Mag ik nu, ondanks deze bekentenis, de volgende keer toch gewoon weer mee?” vraagt ze lachend.
Lei: “Jawel hoor, dan zeggen we toch gewoon dat we een gecamoufleerde oester hebben gegeten!” En in deze aanvulling zit de kracht van hun samenwerking. Origineel en niets is te gek! Ze hebben echt leren lezen en schrijven met elkaar.
Christel de Laat is een Brabantse comédienne (1966) uit Schijndel. In 1996 begon ze haar carrière als het typetje Nel bij een Brabantse Feesterij, waarvan ze vier jaar lang het gezicht werd. In die periode had ze ook een televisieprogramma genaamd Da's Nel. Hiernaast was ze ook te zien in het televisieprogramma Toren C en had ze in enkele films een kleine gastrol, waaronder in New Kids Nitro. In 2014 speelde ze de met de Warme Winter Show van Karin Bruers in 35 Brabantse theaters. De voorstellingen waren nagenoeg uitverkocht. Ze besloot dat ze ook in de theaters buiten Brabant wilde spelen. Haar derde eigen theatertour is inmiddels een feit. Meer informatie? Kijk op www.christeldelaat.nl
Met dank aan de gastvrijheid van restaurant Tribeca in Heeze.
